Bu dersin konusu, altıncı yüzyıldaki başlangıçlarından 1453'e kadar Bizans İmparatorluğu'nun sanatı ve mimarisinin incelenmesidir. Bu öykü imparator Jüstinyen'in eski Roma'nın görkemini Konstantinopolis'te canlandırma girişimiyle başlar. Ne ki bu çaba pek uzun ömürlü olmadı ve sonraki yüzyılların etnik ve siyasi çatışmaları, doğu imparatorluğunu yokuş aşağı sürükleyerek bir ortaçağ derebeyliği statüsüne indirgedi. Jüstinyen'in ferah ve aydınlık kiliselerinin duvarlarını süsleyen şenlikli 'kurtuluş' sahneleri, bu süreçte yerini, mumlarla aydınlanan loş mekanların sofu azizlerine bıraktı. Bu yoğun mistisizm eğilimine rağmen, Antikite ile bağlar tamamen kopmuş değildi. Bizans mozaiklerinin, fildişi levhalarının, resimli elyazmalarının ve ikonalarının en katı ve en dinsel olanlarında dahi, klasik hümanizmin derin izleri sezilir. Dolayısıyla Paleologue hanedanında bile, son bir klasisizm cereyanının yaşanması ve birçok bakımdan İtalyan Rönesansı'nı haber vermesi, herhalde tesadüf sayılamaz.
